รายละเอียด:

พระชัยวัฒน์ครึ่งซีก เนื้อดินเผา เจ้าคุณศรีสัจจญานมุนี(สนธิ์)วัดสุทัศนเทพวรารามกรุงเทพมหานคร พร้อมใบประกาศงานประกวดสมาคม จ.นครราชสีมา

ท่านเจ้าคุณศรีสัจจญานมุนี(สนธิ์) ท่านนี้ไม่ได้สร้างเฉพาะแต่พระกริ่งพระชัยวัฒน์เนื้อโลหะอย่างเดียวนะครับ ท่านยังได้สร้างพระชัยวัฒน์ เนื้อผงและเนื้อดินไว้ด้วย ซึ่งนักนิยมสะสมพระมักจะมองไปที่พระกริ่งและพระชัยวัฒน์ที่เป็นเนื้อโลหะ แต่เดี๋ยวนี้ท่านจะไปหาได้ที่ไหน สร้างแต่ละครั้งก็ไม่มาก หาได้แต่ต้องใช้ทุนทรัพย์แสนแพง

แต่เรายังมีทางเลือกครับ ในเมื่อเนื้อโลหะหาไม่ได้เพราะแพง เราก็หันมาหาพระชัยวัฒน์เนื้อผงและเนื้อดินแทนก็แล้วกัน พิธีปลุกเสกก็เป็นเกจิอาจารย์เก่งๆที่สมเด็จพระสังฆราช (แพ)  ทรงคัดเลือกให้นิมนต์มาปลุกเสกพระกริ่งพระชัยวัฒน์ในสมัยนั้น ซึ่งพระชัยวัฒ์เนื้อผงเนื้อดินก็ได้เข้าร่วมในพิธีด้วยเสมอ จึงไม่ต้องสงสัยอันใดเลยว่าพระชัยวัฒน์เนื้อผงเนื้อดินจะไม่มีพุทธคุณดีจริง  เจ้าคุณศรี(สนธิ์) ได้สร้างพระเครื่องที่เป็นทั้งเนื้อดินและเนื้อผงมาตั้งแต่เมื่อครั้งที่อยู่คณะ๑๓และต่อมาย้ายเป็นเจ้าคณะ๑๑ท่านยังคงพิมพ์พระดังกล่าวเรื่อยมา ที่ทำกันเป็นล่ำเป็นสัน ทำกันอย่างจริงๆจังๆก็ในราวปี พ.ศ. ๒๔๘๒-๒๔๘๓ที่คณะ๑๑ พยานบุคคลที่ยืนยันความนี้คือ ท่านเจ้าคุณแปะ (พระราชวิสุทธาจารย์ คณะ๖ วัดสุทัศน์) พระภิกษุสังวาลย์ วลาโภ (หลานเจ้าคุณศรี(สนธิ์) มาพำนักอยู่ที่วัดสุทัศน์ฯ เพื่อรับใช้เจ้าคุณศรี(สนธิ์)เมื่อครั้งอายุ ๙ ขวบ  เมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๑ และพำนักอยู่ที่วัดสุทัศน์ฯโดยตลอดกระทั่งอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ท่านยืนยันว่า เมื่อมาอยู่ก็เห็นเจ้าคุณศรี(สนธิ์)พิมพ์พระผงแล้ว)และอีกท่านหนึ่งที่ยืนยันหนักแน่นคือ คุณกฤษ์ ทัพพะรักษ์ เพราะท่านผู้นี้เป็นผู้ช่วยในการพิมพ์พระผงด้วย ทั้งยังเป็นศิษย์รับใช้ใกล้ชิดมาโดยตลอดระยะเวลาถึง ๑๘ ปีเต็ม ท่านยืนยันว่า เมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๒ เจ้าคุณศรีได้เร่งให้พิมพ์พระเป็นการใหญ่ โดยที่ท่านนั่งคุมอยู่ด้วยทั้งวัน ไม่ยอมละสายตาไปไหน  และผู้ที่มาช่วยในการพิมพ์พระ ถ้าเป็นฆราวาส ก็ต้องนุ่งขาวห่มขาวถือศีล ๘ อย่างเคร่งครัด ต้องตั้งอกตั้งใจภาวนาพระคาถาตั้งแต่ปั้นเนื้อผงพระ-กดลงแม่พิมพ์-นำพระออกจากแม่พิมพ์ เมื่อขณะทำพระพิมพ์ก็ต้องระมัดระวังคำพูดจาไม่ให้พูดคำเพ้อเจ้อ ตลกโปกฮาเหลวไหล ทำน้ำมนต์หกเลอะเทอะท่านก็ดุ ให้มีการสำรวม ท่านว่าของจะดีอยู่ที่การเริ่มต้น และเจตนาที่เป็นกุศลเป็นที่ตั้ง มิใช่สักแต่พิมพ์เป็นพระเท่านั้น

ส่วนผสมของพระรุ่นนี้ ก็มีผงวิเศษต่างๆที่เจ้าคุณศรี(สนธิ์) เขียน-ลบด้วยตนเอง เนื่องจากท่านได้ศึกษามาอย่างเจนจบ ไม่ว่าจะเป็นผงมหาราช ปัถมัง อิทธิเจ พุทธคุณฯลฯ รวมเข้ากับพระเก่า พระชำรุดของวัดระฆังบ้าง พระกรุเก่าบ้าง ผสมกับว่านทั้งหลาย ๑๐๘ ชนิด ผงธูป ผงเกสร ดอกไม้ เศษตะไบพระกริ่งของสมเด็จพระสังฆราช(แพ) พระส่วนใหญ่จะทำเป็นสีขาวพิมพ์พระชัยวัฒน์ ส่วนผสมพระ ผสมผงใบลานก็มี ออกสีเทา เนื้อพระส่วนใหญ่ค่อนข้างจะยุ่ย ร่วน มีรูพรุนเป็นฟองอากาศปรากฏให้สังเกตแทบทุกองค์ (ทางด้านหลังขององค์พระ) ซึ่งมีมากกว่า ๒๐ พิมพ์ ล้วนแต่เป็นพิมพ์ที่มีขนาดเล็กกะทัดรัดทั้งสิ้น เนื่องจากท่านไม่ชอบพระองค์ใหญ่ คงเป็นเพราะต้องการพิมพ์พระให้มีจำนวนมากถึง ๘๔.๐๐๐ องค์ นอกจากพิมพ์พระชัยวัฒน์แล้ว ก็ยังมีพระกริ่งครึ่งซีก พิมพ์พระสมเด็จ พระนางพญา และอื่นๆ แต่จะสร้างเป็นจำนวนไม่มากนัก

สำหรับพระเครื่องเนื้อดินนั้น ดินส่วนใหญ่ท่านเจ้าคุณศรี(สนธิ์) จะนำมาจากดินที่ขุดเสาเข็มสะพานพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก ต้นบรมวงศ์จักรี รัชกาลที่๑ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์(สะพานพุทธ) ขณะที่ขุดดินทำเสาเข็ม ท่านใช้ให้คนไปขอดินบ่อยๆได้ยินท่านว่าเป็นดินที่ดี และอยู่ในกลางใจเมืองไทย ดินเหล่านี้ท่านนำมาผสมกับดินจากสถานที่ต่างๆอีกมาก ผสมกับผงวิเศษและว่าน รวมทั้งเศษตะไบพระกริ่ง เมื่อพิมพ์พระแล้วจึงนำมาเผา ซึ่งจะเป็นพระพิมพ์ที่เหมือนกับพระผงจึงจะกล่าวรวมกันดังนี้

พระพุทธลักษณะ เป็นแบบพระชัยวัฒน์ของวัดสุทัศน์ฯ บ้างก็ว่าเป็นพระชัยวัฒน์รุ่นฉลองพระสุพรรณบัฏของสมเด็จพระสังฆราช(แพ) เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๘๓ ซึ่งเป็นพระเนื้อโลหะ นำมากดเป็บแบบพิมพ์พระผงรุ่นนี้ จึงสรุปเอาว่า พระรุ่นนี้น่าจะสร้างเมื่อปี ๒๔๘๔ ความข้อนี้มีส่วนจริงอยู่บ้าง แต่เป็นบางส่วน กล่าวคือในปี พ.ศ.๒๔๘๔-๒๔๘๕ ท่านเจ้าคุณศรี(สนธิ์)ก็ยังคงพิมพ์พระชัยวัฒน์พิมพ์นี้อยู่บ้าง เมื่อสอบถามจากหลายท่านผู้รู้เห็นเป็นพยานและที่ช่วยพิมพ์พระรุ่นนี้พิมพ์นี้ ต่างยืนยันว่ามีการพิมพ์พระนี้มาก่อนหน้าปี พ.ศ. ๒๔๘๓ ทั้งสิ้น โดยเฉพาะพระภิกษุสังวาลย์เอง ท่านยืนยันว่าพระชัยวัฒน์เนื้อผงนี้น่าจะเป็นต้นแบบให้ทำเป็นพระชัยวัฒน์เนื้อโลหะในปี พ.ศ.๒๔๘๓ มากกว่า  แต่ไม่ว่าจะสร้างพระปีไหนก็ตาม ล้วนแต่น่าเคารพศรัทธากราบไหว้ทั้งสิ้น ตามบันทึกในหนังสืองานพระราชทานเพลิงศพของท่านเจ้าคุณศรี(สนธิ์) (พิมพ์แจกเมื่อวันที่ ๑๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๙๕) ในหน้าสุดท้ายก็ระบุว่าพระพิมพ์นี้แจกเมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๓-๒๔๘๔ ก็ดูจะเป็นการกล่าวสรุปอย่างมีหลักฐานสนับสนุนว่าพระเหล่านี้น่าจะสร้างก่อนปี พ.ศ. ๒๔๘๓ แน่นอน

หลวงพ่อพริ้ง ไปมาหาสู่กับสมเด็จพระสังฆราช(แพ) เสมอ และพระสังวาลย์ก็ยืนยันว่าหลวงพ่อพริ้ง มาพำนักอยู่ในวัดสุทัศน์ฯบ่อยๆ และได้ร่วมพิมพ์พระชุดนี้ด้วย เมื่อพระเสร็จยังได้ขอแบ่งไปแจกแก่ชาวบางปะกอกเป็นจำนวน 2 บาตร ความนี้มีชาวบ้านบางปะกอกยืนยันตรงกันว่าเห็นหลวงพ่อพริ้งนำพระมาทางเรือ 2 บาตรเต็มๆ มาแจกชาวบ้านระหว่างสงครามอินโดจีน